Tudor Creek bevindt zich in Mombasa, Kenia. Het is een geografische formatie met historische en culturele betekenis. Het is een getijden inlaat die stroomt tussen het eiland Mombasa en het vasteland, en die de Indische Oceaan verbindt met de uitgestrekte haven van Mombasa. Deze kreek heeft een cruciale rol gespeeld in de geschiedenis van de regio, als natuurlijke waterweg voor handel, transport en culturele uitwisseling gedurende eeuwen.
Tudor Creek heeft gediend als een knooppunt van maritieme handel, waarbij Mombasa werd verbonden met andere havens langs de Indische Oceaan, waaronder die in India, het Arabisch Schiereiland en de Perzische Golf. De strategische ligging maakte het tot een focuspunt waar verschillende culturele invloeden samenvloeiden, wat heeft geleid tot de levendige mix van culturen die vandaag de kustgebieden van Kenia kenmerken.
De wateren van de kreek herbergen ook verschillende mariene levensvormen, waardoor het een belangrijk ecologisch gebied is. Mangroves en andere kustvegetatie sieren de oevers en bieden cruciale leefgebieden voor talloze soorten vissen, vogels en ander wild.
Na verloop van tijd is de rol van de kreek als handelsroute geëvolueerd en heeft zijn betekenis zich uitgebreid buiten de handel. Vandaag de dag is het gebied niet alleen een essentiële transportverbinding, maar ook een recreatief gebied voor Kenianen en toeristen.
Herstel van mangroven langs Tudor Creek is een initiatief van de Brain Youth Group aan de noordelijke zijde van het eiland Mombasa. Opgericht in 2011, richt deze lokale organisatie zich op betrokkenheid van jongeren tussen 18 en 35 jaar. Deze groep bestaat uit leden van de Junda-sublocatie binnen het stadsdeel Kisauni in de Mombasa provincie.
Toegewijd aan milieubehoud, educatie en bewustwording, benut de groep de creatieve geest, vitaliteit en energie van jongeren om positieve veranderingen in het milieubeheer teweeg te brengen. Daarnaast streven ze ernaar om jongeren bewust te maken en te informeren over onderwerpen zoals HIV/AIDS en sanitatie. De organisatie streeft er ook naar alternatieve wegen te creëren om werkgelegenheid, inkomen en kansen voor armoedebestrijding te bieden aan zowel jongeren als vrouwen.
In de kuststad Mombasa is Tudor Creek een van de cruciale waterlichamen die het landschap afbakenen. Samen met Portreiz Creek fungeert deze kreek als een natuurlijke scheiding tussen het levendige Mombasa eiland en het vasteland. Terwijl de waterweg richting de Indische Oceaan stroomt, gaat deze onder de Nyali brug door, terwijl ten westen daarvan de Makupa Causeway zijn loop kadert.
Interessant genoeg voert het verhaal van Tudor Creek terug naar een bron ver van zijn drukke stedelijke omgeving. De reis begint nabij de stad Mariakani, ongeveer 32 kilometer ten noordwesten van Mombasa. Hier ontstaat een rivier, die later verandert in een kreek met historische en ecologische betekenis.
Toch is het verhaal van Tudor Creek niet zonder uitdagingen. De mangroves die ooit zijn oevers sierden, hebben in de loop der tijd degradatie ondergaan. De schuldigen achter deze achteruitgang zijn onder andere overmatige houtkap van mangroves voor bouw- en brandstof, zandwinning, kustontwikkeling, bodemerosie en de nadelige effecten van plagen en olielekkages.
Deze voorstedelijke mangroves, die een oppervlakte van 1.641 hectare beslaan, herbergen verschillende soorten zoals Rhizophora mucronata, Avicennia marina, Ceriops tagal en Sonneratia alba. Het bos, ooit een toevluchtsoord van biodiversiteit, werd geconfronteerd met exploitatie voor visserij, bouwmaterialen en brandhout, voornamelijk gedreven door armoede en gebrek aan bewustzijn.
Als reactie op deze dringende problemen ontstond er in 2011 een vastberaden jongerengroep. Met het besef van de noodzaak tot actie begonnen ze aan een plan om het mangrove-ecosysteem van Tudor Creek te herstellen en te rehabiliteren. Hun inspanningen begonnen met het opzetten van kwekerijen en plant-initiatieven, waarmee de eerste stappen werden gezet naar het herstel van het ecosysteem.
Gedurende twee jaar trok hun toewijding de aandacht van organisaties zoals KCDP, UNDP/SGP-GEF, The Pollination Project en IDEA WILD. Deze organisaties verleenden financiële en materiële steun, waardoor hun inspanningen een boost kregen. Sindsdien zijn er maar liefst 120.000 bomen geplant, met nog eens 8.000 zaailingen als voorbereiding voor toekomstige aanplant.
De jongeren achter dit project wisten dat ze zich niet moesten beperken tot het aanplanten van nieuwe bomen. Om de duurzaamheid van hun werk te waarborgen en de druk op mangroves te verminderen moet er een cultuuromslag komen in het gebied. Ze geven zelf het voorbeeld door uit te breiden met milieuvriendelijke ondernemingen die perfect passen in het gebied. Zo zijn ze erg succesvol met bijenteelt en de kweek van schelpdieren voor consumptie.
De visie van de groep reikt verder dan directe actie en streeft ernaar om het volledige mangrove-ecosysteem langs Tudor Creek te herstellen. Met de focus op duurzame praktijken werken ze aan een betalingsschema voor ecosysteemdiensten (PES). Hun ambities sluiten naadloos aan bij nationale ontwikkelingsdoelen en visie 2030.
Samenwerking is essentieel geweest voor hun succes. De groep heeft samenwerkingsverbanden gesloten met NGO’s en overheidsinstellingen, om hun impact te vergroten. Nu de interesse in de blauwe economie groeit, heeft dit project de wind mee en worden de relaties tussen de lokale gemeenschap en kustecosystemen in de provincie versterkt.
Zeegrassen, mangroven en kwelders verhogen allemaal de hoeveelheid koolstof die is opgeslagen in de bodem en het plantenleven aanzienlijk. Hun conservering voorkomt verslechtering en onderhoudt hun koolstofputten.
Dit project is niet gecertificeerd voor carbon rechten. Je kunt dit project volgen op Explorer voor projectupdates en de voortgang via satellietbeelden.
De staat van onze biodiversiteit kan voor een groot deel worden bepaald door te kijken naar de IUCN-Rode Lijst. De lijst is opgesteld in 1963 als ’s werelds grootste lijst van statusbeoordelingen over de instandhouding van planten-, diersoorten en schimmels. De lijst wordt onderhouden door de IUCN en jaarlijks opnieuw geëvalueerd.
Het gebied rond Tudor Creek herbergt een rijke diversiteit aan flora en fauna, waarbij elk element bijdraagt aan de complexe ecologische balans van dit unieke habitat. Dit delicate evenwicht wordt echter bedreigd, dit blijkt uit verschillende soorten die hun plaats hebben op de IUCN Rode Lijst.
Op de Rode Lijst hebben sommige soorten van dit ecosysteem aandacht gekregen vanwege hun kwetsbare status. De grote en kleine flamingo’s (Phoenicopterus roseus en Phoeniconaias minor) die de wateren sieren, worden inmiddels geclassificeerd als “Kwetsbaar.” Deze fraaie vogels vertrouwen op het brakke water van Tudor Creek als tussenstop tijdens hun migraties.
Een andere opmerkelijke aanwezigheid is de ernstig bedreigde karetschildpad, die op de kusten nestelt en door de waterwegen van de kreek zwemt. Deze soort heeft aanzienlijke afnames ondergaan als gevolg van verlies van leefgebied, stroperij en bijvangst.
Naarmate we dieper in het waterrijk duiken, wordt de kwetsbaarheid van sommige mariene soorten duidelijk. De Indo-Pacifische bultrugdolfijn en de zeekoe vinden beide een plaats op de IUCN Rode Lijst, waarbij hun populaties afnemen door factoren zoals degradatie van leefgebied, aanvaringen met boten en onbedoelde vangst door vissers.
Koraalriffen maken weliswaar geen deel uit van Tudor Creek zelf, maar zijn nauw verbonden met het ecosysteem ervan. Koraalriffen bieden onderdak, broedplaatsen en voedselbronnen voor talloze mariene organismen. Helaas worden deze riffen ook bedreigd, met koraalverbleking als gevolg van klimaatverandering en vervuiling die een tol eisen voor hun gezondheid.